بررسی تنوع کاسپ کارابلی در دندان مولر اول دایمی ماگزیلا در کست های گچی مراجعین ۱۵-۸ ساله دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی گیلان در سال ۱۳۸۹

مقدمه: دندان ها به علت تنوع در شکل و سایز، منابع اطلاعاتی ارزشمندی برای مطالعات دیرین شناسی و انسان شناسی هستند. شناخت ویژگی های مورفولوژیک دندانی جهت ارتقاء سطح دانش فیزیولوژیک و ژنتیک مفید است. هدف از انجام این مطالعه تعیین تنوع کاسپ کارابلی در مولر اول بالا در کست های گچی بین مراجعین 15-8 ساله به دانشکده دندانپزشکی گیلان بود. روش بررسی: این مطالعه از نوع توصیفی بوده است، در این تحقیق کست های ارتودنسی 231 نفر (103 پسر و 128 دختر) جهت تعیین تنوع کاسپ کارابلی بر اساس شاخص دالبرگ مورد ارزیابی قرار گرفتند. جهت تجزیه و تحلیل اطلاعات از نرم افزار آماری spss نسخه 5/11 و جهت گزارش نتایج از آمار توصیفی و آزمون chi square استفاده شد. نتایج: فراوانی کاسپ کارابلی در مراجعین به دانشکده دندانپزشکی 7/85% به دست آمد که بیشترین فراوانی بر اساس شاخص دالبرگ به درجه 1: شیار یا ریج عمودی کوچک اختصاص داشت (7/27%). فراوانی این خصوصیت در بین دختران و پسران توزیع یکسانی داشت و اختلاف معنی داری در دو جنس دیده نشد (658/0p=). نتیجه گیری: حضور این ویژگی در جامعه ایرانی قابل توجه بوده و این تنوع در جمعیت مورد مطالعه بیشتر تمایل به درجه 1 داشت، با 7/27% در کل، که 3/22% به مردان و 32% به زنان اختصاص داشت. این امر مانند سایر مطالعات، احتمال این که ژن یا ژن های عامل بروز این صفت روی کروموزوم های جنسی واقع باشند را کم رنگ کرده است.